Lombok

Gisteren zijn we aangekomen op Lombok. We moesten met al onze backpacks in een lokaal bootje. Het was erg krap, maar we zijn levend aangekomen in Lombok. Het klimaat voelt alweer anders dan in Gilli. Het is er minder vochtig. Wel nog steeds erg warm. Nog niet zo lang geleden is er een aardbeving geweest op dit eiland. Je kunt de gevolgen hiervan goed zien. Overal liggen stenen en je ziet veel kapotte gebouwen. Je ziet op sommige plekken tenten van het Rode Kruis. Hier wonen ook mensen in. Dan te bedenken hoe heet dat wel niet moet zijn overdag. De gids vertelde dat Lombok sowieso een arm eiland is. Ook al voor de aardbeving, dus extra naar dat het hen moet overkomen.
Je ziet hier op straat kinderen die armbandjes verkopen en deze kinderen rijden ook op scooters. Enorm raar om te zien dat dit geaccepteerd is hier.
Lombok is erg gelovig (moslimeiland). Het is daarom voor ons belangrijk dat we niet in een bikini of zwembroek van de ene plek naar de andere lopen. We moeten ons na het zwemmen weer aankleden als we naar een andere plek willen lopen om te zwemmen.
Het hele eiland is vol met scooters. 3 mensen tegelijk, 1 kind voor 1 kind achter, een baby, alle goederen die je maar kan bedenken, oma of opa, kinderen die rijden.... alles gaat op de scooter. Dit is een beetje link met autorijden. We hebben er vaak bijna eentje onder de auto, maar de lokale chauffeur weet hoe hij hier moet rijden.
Vandaag zijn we bij een Sasak village geweest. Zo heten de kleine dorpjes hier. We kregen traditionele kleding aan, konden een kleed weven en kijken hoe zij dit doen. De man daar sprak Nederlands. Hij zei dat hij alles had geleerd van toeristen (erg knap!). De mensen waren erg vriendelijk. Ze hadden een kleine shop en omdat ze zo aardig waren en niet zl veel geld hebben, heb ik een tasje gekocht. 60.000 (4 euro ongeveer). Voor hen veel, voor ons niks. Een rate wereld.
Daarna gingen we ergens lunchen. Ik moest nodig naar het toilet, maar dat is nogal een ervaring op Lombok. In het hotel hebben we een normale toilet, maar daarbuiten is het slechts een gat in de grond, zonder wc-papier. Omdat we in een restaurant waren, was het niet moeilijk om tissues te vinden, dus ik ging maar... ik vond het maar niks.
Daarna gingen we naar de watervallen. We hebben hier ook gezwommen. Het is hier niet zo toeristisch en wij waren dus een attractie voor de lokale bevolking. Blonde, lange mensen :p Ze lachten ons een beetje uit denk ik :p. Sommigen maakten foto's van ons. Vooral van een Duitse man van 1 meter 90 :p.

Nu is het tijd voor avondeten en morgen is het een stranddag. Daarna vertrekken we naar Sumbawa voor een paar dagen en daarna zijn we een paar dagen op een boot. Het schijnt zo te zijn dat we geen wifi hebben daar. Misschien wel tijdens het eten, maar dan heb ik niet genoeg tijd voor mijn blog. We zullen dus zien wanneer er weer een nieuw verhaal op komt...