Week 11

Als ik naar het strand ga, lig ik altijd op hetzelfde plekje. Je hebt allemaal bedjes naast elkaar staan in een rijtje voor het water. Wat meer naar achteren heb je een hoek met zand waar niks is. Daarachter heb je een volleybalveld. Ik ga altijd in dat hoekje liggen, want ik kom er zo vaak dat ik niet elke keer wil betalen voor een bedje. Dat kost me te veel onnodig geld, terwijl ik prima op het zand kan liggen. Ik lig daar meestal helemaal alleen en heb dus alle ruimte, maar deze week kwamen er ineens vier oudjes bij me zitten. Ik lag lekker te zonnen toen ik iemand hoorde zeggen: ‘Mag dit wel?’ ‘Vast wel, dat meisje ligt er ook’. Ik keek op en zag vier oudjes hun handdoekjes naast me neerleggen. Ik zei ze netjes gedag en zij mij ook. Op een gegeven moment raakten we gezellig aan de praat en heb ik heel lang met ze gekletst. Het waren mensen uit Zaandam en waren een weekje op vakantie. Een van de mannen werkt ook in het onderwijs en wilde me er alles over vertellen. Na een poosje ging ik naar huis. Het was best gezellig met die oude mensen :p.
Aan het einde van de week kwam ik weer op het strand en zag ik hun handdoeken op dezelfde plek liggen. Ik ging uiteraard weer op mijn eigen plekje naast hen liggen. Op een gegeven moment kwamen ze aangelopen en zeiden: ‘Hé, ben je er ook weer?!’. Zo kwamen we weer met elkaar aan de praat. Het was hun laatste dag en ze hadden nog wat tijdschriften. Ze vroegen of ik dat wilde hebben. Het was een Vriendin en een roddelblad. Het roddelblad interesseert me niks, maar de Vriendin vind ik wel leuk, dus ik heb ze aangenomen en hen bedankt. Na een poosje ging ik weer naar huis en heb ze een fijne reis gewenst.

Woensdag toen ik op school aankwam, kreeg ik te horen van de conciërge dat er donderdag misschien gestaakt gaat worden door alle mensen die voor de overheid werken en wij dus ook. Ik moest het nieuws van hem in de gaten houden. Ik had mijn begeleidster gevraagd of ze mij wilde mailen of de staking door zou gaan of niet. Rond half negen kreeg ik een mail dat we gewoon naar school zouden gaan. Ik heb dus mijn wekker gezet en ben op tijd gaan slapen. De volgende morgen werd ik wakker om zes uur en zag dat ik weer een mail had van mijn begeleidster. Om twaalf uur was er alsnog de beslissing genomen om niet naar school te gaan. Ik heb dus die dag gestaakt op Curaçao. Ik vond het wel leuk, want ik kon nog even lekker op bed blijven liggen. Slapen lukte niet meer, maar toch. Ik zou die dag met mijn broertje gaan Skypen en stuurde hem een berichtje dat ik om acht uur er zou zijn. Om half acht ging ik mijn bed uit en wilde gaan ontbijten. Ik merkte dat mijn internet uit was, maar zocht er in eerste instantie niets achter. Dat gebeurt wel vaker hier. Ik wilde de waaier aanzetten en merkte dat ik helemaal geen stroom had. Wat bleek? De mensen die de stroom verzorgen, staken ook en halen dan meteen de stroom eraf. Niemand wist wanneer het weer aan zou gaan. Uiteindelijk is het pas om half negen in de avond weer aan gegaan. Ik heb dus dertien uur geen stroom gehad. Dat betekent dus ook dat mijn koelkast dertien uur uitstaat, dat ik geen waaier aan kan doen. Ik ben naar het strand gegaan om daar mijn verkoeling te zoeken. Ik was zeker niet de enige! Wat was het druk zeg! Ook de tentjes zaten vol met rijk uitziende mannen, die daar normaal niet zitten op donderdag. Mensen konden geen bedjes meer vinden. Het was een chaos. Ik ging weer naar huis en had geen idee wat ik moest gaan doen. Ik heb helemaal geen leesboeken meegenomen, omdat die niet meer paste in mijn koffer. Die heb ik op het laatste moment er nog uitgehaald. Mijn telefoon was nog maar vijftien procent en ik wilde mijn batterij sparen voor de wekker, dus ik kon ook geen spelletjes doen op mijn telefoon. Ik lag dus maar op bed voor me uit te staren en het was bloedheet zonder waaier. Het gevolg was dat ik in slaap viel van drie tot vijf uur. Echt een slechte tijd om te gaan slapen natuurlijk! Ik werd wakker en bedacht dat ik helemaal niet kan koken zonder stroom. Wat moest ik in vredesnaam eten? Ik had geen zin meer in een boterham, want die had ik al gehad in de ochtend en middag. Ik besloot om naar de supermarkt te gaan en yoghurt te halen. Dat was mijn avondeten voor die dag.
Rond zeven uur werd het donker. En zonder enige lamp is het hier pikdonker. Ik heb een poosje in het donker gezeten en voelde me een beetje depressief en angstig worden. Ik hou helemaal niet van het donker! Daarom besloot ik om maar op bed te gaan liggen en proberen te slapen. Eerst heb ik nog even onder de douche gestaan, helemaal in het donker. Ik douche altijd voor ik naar bed ga, om wat verkoeling te krijgen. Dan kan ik beter slapen, maar alles ging nu op de tast. Vervolgens ging ik op bed liggen, maar zoals je waarschijnlijk wel zult begrijpen, kon ik helemaal niet slapen! Ten eerste was het inmiddels rond half acht en ten tweede had ik tot vijf uur nog geslapen. Ik lag daar dus maar te liggen. Rond half negen ging ineens mijn buitenlamp aan, hoorde ik de koelkast weer zoemen en hoorde ik mensen buiten juichen. Yes!!! Er is weer stroom. Even mijn telefoon aan de oplader gedaan, zodat ik zeker wist dat het de ochtend zou halen voor mijn wekker, mijn berichten bekeken en ik ben weer op bed gaan liggen. Toen kon ik opeens wel slapen. Het was me een dagje wel.

Ik had een verzoek gekregen om meer foto’s te plaatsen. Dat komt er volgende week op te staan. Onder andere een foto van mijn stageschool en mijn auto, zodat jullie er meer een beeld bij krijgen.