Koh Tao: duiken afsluiten

Om half 10 kwam ik aan bij de duikschool. Ik had nog een uur de tijd om even rustig een koffie te drinken en wat te relaxen. Rond half 11 gingen we the equipment samenstellen en klaarleggen voor de duik. Ik was heel erg zenuwachtig om weer te gaan duiken na wat er gebeurd was met mijn oor. Het zat nog een beetje dicht, dus ik was bang dat het helemaal niet goed zou gaan. Mijn instructeur en alle andere instructeurs dachten dat het wel goed zou gaan. Zij hebben al heel wat oorontstekingen meegemaakt. Rond kwart voor 11 vertrokken we naar de boot. Ontzettend druk, maar dat is normaal. Koh Tao is nou eenmaal bekend om het duiken. We sprongen op de boot. We hadden nog genoeg tikd, dus ik ging eerst naar het zonnedek om een beetje bruin te worden. De laatste twee dagen, dus ik wilde de zon meepakken :p. Op een gegeven moment werd ik naar beneden geroepen door mijn instructeur om the equipment op te zetten. Je krijgt de fles, de kabels en de BCD (dat is het vest zeg maar) en dat moet je allemaal goed aan elkaar vast maken op een bepaalde manier. Maar dit had ik al honderd keer gedaan, dus dat ging prima. Toen was het tijd om alles aan te trekken en de buddycheck te doen. Zit alles vast? Doet de zuurstof het? Heeft de persoon de gewichten om? Enz. Mijn instructeur eindigt altijd met: final check: smile? Oke, lets go then :p. Daar ging ik dan in het water. Hold on to your weightbelt with your left hand, hold your masl and regulator with your right hand and make a big step. Daar ging ik in het water. Make the oke-sign to the boat and follow me. We gingen naar het touw achter de boot. Hier kon ik me aan vast houden met naar beneden gaan. Hierdoor konden we heel langzaam gaan en kon ik na elke paar centimeters mijn oren clearen. We namen onze tijd en doordat we langzaam gingen, ging het goed. Als we te snel gingen, moest ik een stukje terug, weer clearen en weer langzaam naar beneden. Toen we diep genoeg waren deden we de skills die ik moest halen: duikbril vol laten lopen met water en weer legen en de regulator (zuurstofmasker) uit doen, loslaten en weer in doen. Dit was allemaal makkelijk. We bleven ongeveer 30 minuten en toen gingen we weer naar boven. Kort, om mijn oren niet te veel druk te geven. Ik was zo blij toen ik boven kwam! Ik had de hoop gekregen dat het toch zou gaan lukken, want ik had er eerst geen vertrouwen in. Op de boot gingen we meteen de zuurstoftank verwisselen en toen kon ik weer naar het zonnedek, want we vertrokken naar de tweede locatie. Weer alle equipment aan, buddycheck en daar gingen we weer. Alles verliep volgens plan en de skills gingen goed. Als ik mijn oren voelde, ging ik weer wat naar boven en dan weer rustig naar beneden. Het was super gaaf om in de zee te duiken nu het lukte met mijn oren. Dat smaakte naar meer. En dat zou ook gebeuren, want de volgende dag zou ik met de morningboat mee gaan voor duik 3 en 4. Om 5:30 moest ik bij de duikschool zijn. Alle straten waren nog leeg, het was nog donker, de restauranteigenaren begonnen met de eerste voorbereidingen. Alle toeristen slapen nog :p. Ik was de tweede, dus nog even wachten. Een paar minuten later was iedereen er, dus konden we onze spullen pakken en vertrekken. Toen we op de boot waren, kwam net de zon op. Zooo mooi vanaf de boot! Er stond vandaag aardig wat wind in tegenstelling tot gisteren. Dit betekent dat er meer golven zijn. Onder de oppervlakte heb je daar geen last meer van, maar als je nog boven de oppervlakte drijft, is het een beetje ongemakkelijk. Weer het hele verhaal van the equipment en buddycheck en daar gingen we weer. Deze locatie was prachtigggggg!!!!! Zoveel vissen en zoveel koraal! We zwommen tussen een hele school van barracuda's. Overal om ons heen waren ze. Het was echt geweldig! Een van de instructeurs heeft foto's gemaakt met een gopro, dus ik hoop die nog te krijgen. Dan zal ik het nog op de blog plaatsen. Het was zo gaaf! Doordat er zoveel te zien was, had ik niet door dat ik op 20 meter diepte zat. De laagste meting was 20.6. Met mijn certificaat mag ik maar tot 18. De instructeur zat elke keer te seinen dat ik ietsjes omhoog moest komen :p maar het was allemaal zo mooi dat ik daar niet mee bezig was. Dat gevoel! Je bent helemaal vrij, gewichtloos, ontspannen, maar door de ervaring ook zo excited tegelijk. Ik kon niet geloven hoe het voelde toen we tussen de school met barracuda's zwommen. Ongelofelijk! Toen we naar boven gingen, moesten we nog een drie minuten safety stop doen. Drie minuten wachten op een bepaalde diepte vanwege de stikstof in je lichaam. Toen zwommen er ook zoveel gave vissen om ons heen! Ik hoop dat de instructeur die ook heeft gezien, dan kan ik het aan jullie laten zien. Het is volgens mij geen zwaardvis, maar het heeft wel zo'n snuit. Eenmaal boven gekomen was het eerste wat ik riep: this was amaaaaazing!!! :p Eenmaal op de boot weer de tank omwisselen en even ontspannen. We gingen weer onderweg naar duik nummer 4. Als die goed zou gaan, zou ik de cursus hebben gehaald. Ik had er inmiddels wel vertrouwen in dat dit zou lukken. Nog maar 1 skill te doen en die was easy. In 1 adem naar boven zwemmen vanaf 6 meter diepte met een aaaaah-sound. Dat lukte in 1x en dus konden we gewoon lekker gaan duiken. Weer langzaam naar beneden. Deze plek was alsof we in een groot aquarium zwommen. Veel rotsen en kleinere vissen. Heel cool ook! We zijn 41 minuten onder water geweest. Mijn oor begon pijn te doen, dus we gingen naar boven. Wel moesten we nog 3 minuten een safety stop doen. Maar ik kreeg mijn oor niet meer open, dus dat deed een beetje pijn. Maar ik moest wachten, anders is het niet goed voor je lichaam. Eenmaal boven aangekomen moesten we naar de boot zwemmen. Maar er waren nog steeds heel veel golven, dus het lukte me niet om naar de boot te zwemmen. Onder water vergeet ik elke keer te bewegen met mijn flippers en blijkbaar op de oppervlakte doe ik het niet sterk genoeg. Mijn instructeur riep elke keer: kick!!! You are not kicking! En dan riep ik dat ik dat wel deed. 'No you're not. I can see your legs'. Maar ik bewoog wel :p. Toen moest ik gaan draaien, snorkel in en met het hoofd in het water zwemmen. Toen lukte het wel. Bij de boot aangekomen moest ik de (ik weet niet hoe het heet,maar het is een oranje soort van ballon. Dan kunnen boten zien dat er iemand is). Ik moest dit opblazen en voordat ik op de boot ging deed hij dat op mijn schouders en werd ik geridderd tot Open Water Diver :). Cooool!! Nu mag ik overal in de wereld duiken tot 18 meter diep. Met veel dank aan mijn instructeur, want hij heeft me ontzettend geholpen met mijn oorproblemen. Helpen met naar de dokter gaan, helpen met oplossingen zoeken over hoe ik het toch af kan sluiten, mij uitnodigen voor het kerstdiner omdat ik alleen was, etc. Topman! Hij is mijn padi-daddy :p. Padi is een wereldwijde organisatie waarbij veel duikscholen bij aangesloten zijn. Een soort van bovag voor auto's is dit voor duikscholen. 

Het is vandaag de laatste dag. Ik heb gegeten met de meiden die weer terug zijn na kerst, we zijn naar de lichtshow geweest en nu ga ik lekker proberen te slapen. Morgen ga ik afscheid nemen van de mensen van de duikschool, tas inpakken voor de allerlaatste keer :) :) (iets wat ik niet ga missen!) En dan met de boot naar een ander eiland. Vanaf daar vlieg ik naar Bangkok, dan naar Doha en dan naar Amsterdam en dan kom ik zaterdag aan. Onwerkelijk!