Koh tao: duikles en oorontsteking

21 december 2018 - Koh Tao, Thailand

Maandagmiddag zouden we voor het eerst naar de duiklessen gaan. Maandag was alleen nog maar theorie. Toen we binnenkwamen moesten we eerst een formulier invullen over onze gezondheid. Als je bij 1 van de vragen invulde dat je iets had, moest je eerst naar de dokter om toestemming te krijgen dat het veilig is om te duiken. Een van onze groep moest dit doen, maar dat was super snel gebeurd. We kregen verschillende video's te zien over de druk in het water, wat te doen als.... en dat soort dingen. We hadden een papier met allemaal vragen en die werden beantwoord in de video's. Het voelde meer als een test voor Engels dan een test over duiken. Er waren ook veel woorden die ik nooit had gehoord, dus dat speelde ook nog mee. Bij het bespreken werd alles helder. De dag erna gingen we in de ochtend duiken in het zwembad en in de middag de rest van de theorie doen. Eerst kregen we uitleg over the equipment. We moeten namelijk zelf onze zuurstoftank en alle materialen in elkaar kunnen zetten en controleren. Toen we dat een paar keer geoefend hadden, gingen we het water in. In het begin voelt het heel ongemakkelijk. Je bent net een michellinpoppetje. De eerste keer ademen onder water is ook heel raar. Ik heb wel verschillende keren gesnorkeld, maar dat voelt niet helemaal hetzelfde. We moesten allerlei soorten skills oefenen. Zo moesten we bijvoorbeeld de bril af doen onder water en dan weer op en het warer eruit blazen met de neus, het zuurstofmasker uit doen en dan weer in en het water eruit halen, de zuurstoftank werd dichtgedraaid en dan moesten we aangeven zonder zuurstof te zitten en dan moesten we aan het zuurstofmasker van een buddy ademen en dan samen zwemmen. Allerlei skills om problemen onder water op te kunnen lossen. Ik vond het heel erg leuk om te doen. We kregen een uur pauze, dus ik ging gauw even naar het hotel om te douchen, want daarna kregen we het laatste stukje van de theorie. Weer twee video's en vragen. Toen we dat besproken hadden, kregen we de optie om meteen examen te doen. Iedereen besloot dit te doen, want het zat nu nog vers in het geheugen. Het was best lastig en dat het niet je moedertaal is, speelt dan ook mee. Er waren twee Fransen, die kregen een persoonlijke vertaler en die zaten dus ook niet in de klas. Zij hebben echt heel erg lang over de test gedaan, voornamelijk door de taal. Los van de Fransen was ik het langste bezig, ook door de taal. Maar iedereen heeft het gehaald.
De volgende dag zouden we in de ochtend in het zwembad duiken en in de middag in de zee. Dat is toch heel spannend. De eerste keer duiken in de zee. De boot ging flink tekeer, dus ik probeerde zoveel mogelijk naar de horizon te kijken zodat ik niet misselijk zou worden
Een van onze groepsleden was wel misselijk. We moesten onze equipment klaarmaken, elkaar checken of alles goed was en daar gingen we dan. Iedereen dreef overal heen door de current. Een beetje onwennig in het begin. Uiteindelijk waren we bij de plek waar we zouden gaan duiken. Het lukte me niet om naar beneden te zakken. In het zwembad ging het wel, maar dat is geen zout water. Uiteindelijk trok de instructeur mij mee naar beneden, maar toen kreeg ik heel veel last van mijn rechteroor. Ik gaf aan dat het niet goed ging met mijn oor (we hebben allemaal signalen geleerd voor onder water om dingen aan te geven). Ik had geleerd dat ik dan een paar meter omhoog moet gaan, weer proberen om de oren te clearen en dan weer naar beneden te gaan. Maar ik kreeg het maar niet voor elkaar. Toen besloot de instructeur mij naar de boot te brengen. De tweede ronde kreeg ik meer geeichten in mijn equipment, zodat ik makkelijker naar beneden zou gaan. Maar ik merkte bij de tweede duik al na een paar meter dat het niet ging lukken. De instructeur nam me meteen weer naar boven en zei dat ik het dan niet moet forseren, want dan breekt je trommelvlies. Na de duik ben ik naar de dokter gegaan. Ze gaf aan dat het ontstoken was. Ze gaf me heel veel medicijnen. Ibuprofen, een ontblokker en antibiotica. Dit plus de consult kostte me 1700 baht (45 euro). Dit is een hele hoop geld voor hier!!! Ik mag de komende dagen niet duiken en niet vliegen. Na de dokter at ik wat bij de duikersplaats en toen had ik het al bloedheet. Daarna ging ik naar bed en ik werd snachts elke keer wakker van de kou. Ik had koorts. De volgende dag heb ik de hele dag geslapen. Vandaag heb ik ook weer de hele dag op bed gelegen. De warmte valt me zwaar nu ik me niet goed voel. Ik moet vandaag weer naar de dokter voor controle. Ik moet een taxi zien te vinden, afdingen voor de prijs, terwijl ik me enorm zwak voel. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan straks. Ik hoop dat het snel over gaat, zodat ik volgende week de cursus af kan maken. Om mijn certificaat te halen, moet ik 4 duiken maken op 2 dagen. Fingers crossed!

Foto’s

5 Reacties

  1. Tante Bep:
    21 december 2018
    Dit is wel heel naar voor je Eline :( Hopen dat de medicijnen goed aanslaan en je volgende week toch nog je zeeduik kan maken.
  2. Tante Tiny:
    21 december 2018
    Dat is echt afschuwelijk, oorontsteking. Hopen dat het volgende week lukt, maar doe
    wel heel voorzichtig! Je moet er geen levenslange problemen van .overhouden.
  3. Ineke:
    21 december 2018
    ach wat sneu zo op het eind van de vakantie... sterkte en beterschap....hartelijke groet
  4. Tante Coby:
    21 december 2018
    Dat is niet niks Eline! Ik hoop dat de pijn al wat minder is en de kuur aanslaat. Doe maar voorzichtig met die oren. Beterschap! 😘
  5. Mama:
    21 december 2018
    Hou je haaks meissie! Je gezondheid gaat voor alles!
    Dikke kus en knuffel,
    Mama