Koh Tao: ziek zijn :(

Ik moest vrijdag weer naar de dokter. Na een tijdje kwam de gids langs om te vragen hoe het ging en ze gaf aan dat de groep oogehaald werd over 5 minuten, vlakbij waar de kliniek is waar ik naartoe moest. Als ik wilde kon ik meerijden, dan zette hij me af, haalde hij de groep op en haalde mij dan weer oo. Zo gezegd zo gedaan. De dokter herkende me toen ik binnenkwam en vroeg hoe het ging. Ik zat daar met koorts en enorm zwak, dus ik zei dat het niet zo goed ging. Ik moest heel eventjes wachten en toen kon ik mee. Ze stopte meteen een thermometer onder mijn arm. Ze keek daarna in mijn oor en er was niks verbeterd de afgelopen twee dagen. Ze legde weer uit dat het trommelvlies niet gebroken is, maar dat er wel een trauma op zit met een infectie. Ze liet een foto zien op haar telefoon van hoe mijn oor er nu uit ziet. Ik vergat dat ik de thermometer onder mijn arm had en ik wilde mijn rug krabben. De thermometer vloog naar de grond en het was gebroken :p. Het was een glazen thermometer. De vrouw zei tien keer sorry. En ik ook, want het was mijn fout natuurlijk :p. Ik kreeg een nieuwe en ik had 38 graden koorts. Nou, dat verraste mij niet, want ik voelde dat allang. Ik moest zondag weer terugkomen.
Weer een paar dagen op bed doorgebracht. Doordat ik me zo moe voelde kan deels te maken hebben met een van de medicijnen. De zware ibuprofen vond ik ook niet nodig en dus ben ik gestopt met twee van de medicijnen en heb ik oordruppels gekocht. Dus ik maak de antibioticakuur af en ik gebruik oordruppels (dit was niet het doktersadvies, maar wel beter). De volgende dag voelde ik me al minder moe. Al die medicijnen is helemaal niet goed voor mij. De ontsteking moet herstellen en dat neemt energie, dus dat blijft nog even, maar niet dat extreme. Ik moest van de dokter ook nog paracetamol slikken tegen de koorts. Ik heb braaf 'ja' geknikt, maar ik ging dat mooi niet doen. Ik heb veel geslapen, maar voel me wel jets beter de afgelopen dagen. Vandaag moest ik weer naar de dokter. Ik regelde een taxi en dat kostte me heen en weer 700 baht (zo'n 19 euro). Enorm veel geld voor hier! In Bangkok betaal je voor een taxi 200 baht voor een veel langere afstand. Maargoed, ik had weinig keus. De dokter had meteen tijd en ik zei dat ik me beter voelde. Ze keek in mijn oor en het zag er beter uit, maar nog niet helemaal goed. Ik moest doorgaan met de antibiotica en als alles goed gaat, kan ik misschien woensdag proberen te duiken. Ik ben bang dat het niet gaat lukken en dat ik dan weer oorpijn heb en dat ik dan niet kan vliegen. Van mij mag het klaar zijn en is het tijd om naar huis te gaan. Ik ben nu ook alleen. De groep is al weg. Ik weet niet zo goed wat ik nog anderhalve week moet doen hier in mijn eentje. Zware laatste loodjes.