De reis naar New York

Vanmorgen om 5:30 ging de wekker. Ik had niet zo goed geslapen, dus ik was er niet zo blij mee. Maar ik wist wat me te doen stond, dus ging ik er braaf op tijd uit. Ik moest namelijk naast het douchen en ontbijten ook mijn backpack dicht zien te krijgen met de laatste spulletjes erbij. Dit ging niet helemaal zoals verwacht (of eigenlijk juist wel); ik kreeg het nog niet dicht. Dus ik de backpack weer eens goed bekijken en wat concessies doen. In plaats van 2 shampooflessen, maar 1. In plaats van alles in een zak bij elkaar, alles maar los overal door de backpack heen. Dit heeft echter wel geholpen, maar erg praktisch is het niet.
Toen ik de backpack wilde wegen, bleek de weegschaal niet te werken. Mijn moeder zou dan wel een weegschaal meenemen. Dus ik naar buiten met de backpack op mijn rug, de rugzak voor mij en een doos met de laatste spullen voor de schuur in mijn handen. Ik kan je vertellen dat ik blij was dat ik beneden stond! Bij het wegen (zie foto) bleek de backpack licht genoeg te zijn en dus konden we vertrekken.
Twee tantes en mijn moeder waren mee om me uit te zwaaien. Na een bakje koffie op het vliegveld was dan het moment van afscheid nemen en richting de gate te gaan. Ik had geen moment de tijd om me te realiseren dat ik nu dan toch echt weg ging en nog in mijn eentje in het hotel aan moest zien te komen, want na alle controles waren ze al aan het boarden.

De vlucht verliep heel goed. Ik zat naast een echtpaar van rond de 70. Even gekletst en daarna een beetje filmpjes gekeken, ogen dicht doen (slapen lukte helaas niet). Alleen de landing was een beetje hardhandig gedaan, maar verder was het prima.

Maar dan.... in mijn eentje in New York. Eerst langs de eerste controle. De man was de hele tijd grapjes aan het maken en noemde me tiny tiny (Tiny van klein en Tiny als mijn eerste doopnaam).
Na wat vragen beantwoord te hebben en vingerafdrukken te hebben afgegeven, was het wachten op mijn tas. Die kwam gelukkig ook weer tevoorschijn.
Ik zou door een shuttlebus naar een station worden gebracht. Ik had me gemeld en ik kon op de stoelen gaan wachten. Ik wilde nog even geld pinnen en dat was goed zei de mevrouw.
Helemaal in de hoek staat een kleine machine waar ik geld kan opnemen. Geeft het apparaat aan dat het niet lukt. De schoonmaakster kwam kijken en zei dat dit geen goede machine was. Ik moest maar de andere proberen. Waar is die andere dan? Helemaal aan het andere einde van de hal. Dus ik daar weer naartoe, deed die machine het ook niet. Toen realiseerde ik me dat ik mijn pas nog niet op 'actief buiten Europa' had gezet en ik had daar geen internet. Ik had gelukkig nog contante euro's wat ik kon inwisselen. Daardoor kon ik gelukkig wel een treinkaartje kopen om naar het hotel te gaan.
Ondertussen stond de meneer van de shuttlebus al heel lang op mij te wachten. Ik kom daar aan en hij vraagt meteen of ik Tiny ben (die doopnaam is ook niet wat in het buitenland :p). Ik excuseerde me dat ik zo laat was en liep gauw met hem mee. Bleek het hele busje vol te zijn en ze zaten op mij te wachten. Ik mocht voorin bij de chauffeur. Hij vertelde me echt alles wat je kunt doen voor weinig geld in New York. Hij bleef maar praten en ik maar 'yes' en 'oke' zeggen... goed gesprek :p
Mijn eerste indruk: ergggggggg druk. Overal zijn mensen en auto's en iedereen doet maar wat. Fietsers racen overal tussendoor alsof het een speeltje is. Echt gevaarlijk. Ik zou hier nooit willen wonen.
Door de rit met de shuttledriver ben ik al in hartje New York geweest (zie foto's). Dat was dan wel weer leuk.
Ik werd afgezet bij het PennStation en vanaf hier moest ik een trein nemen. Een kaartje kopen was me gelukt, maar wat een drama zeg! Er is een bord en daarop komt op het laatste moment de gate te staan. Dus de hele hal staat vol met mensen die naar dat bord staan te kijken en als er dan een nummer komt te staan, begint iedereen te duwen en chaotisch te doen. En ik stond daar tussen met mijn backpack :o. Totaal niet praktisch! Maargoed, het was me gelukt en ik stond in de trein. Ik ging maar niet zitten, want dan moest ik alles weer af doen.
Ik kwam aan bij de halte en daar moest ik weer een nieuw kaartje kopen. Ik begreep niet zo goed wat ik moest doen en ging naar een informatiepunt. De vrouw dacht vast: 'Weer zo'n domme toerist', want ze was totaal niet vriendelijk. Maar het was me uiteindelijk gelukt. Ik stond in de volgende trein. Vanaf daar weer een shuttlebus naar het hotel en toen was ik er eindelijk. Zo'n drie uur om van het vliegveld naar het hotel te komen. New York is echt groot!!
Ik lig nu met een meisje op de kamer die uit Australië komt. Zij gaat ook mee op reis. Morgen begint het, dus ik ga nu gauw slapen. Doeiiii